《魯齋郎》是元代關漢卿所寫的(de)公案戲(xi)。
這篇作品(pin)反(fan)映(ying)了元(yuan)代社(she)會里壓迫(po)(po)者和(he)(he)被(bei)壓迫(po)(po)者的尖(jian)銳矛盾,反(fan)映(ying)了豪強惡霸荒(huang)淫無(wu)恥的生活和(he)(he)兇(xiong)狠殘(can)暴的手段,他們不僅(jin)迫(po)(po)害人(ren)民,也迫(po)(po)害下級官(guan)吏,反(fan)映(ying)了被(bei)壓迫(po)(po)人(ren)民連妻子都(dou)不能保全的可悲命運。
權貴(gui)(gui)魯(lu)(lu)齋(zhai)郎(lang)(lang)(lang)強奪銀(yin)匠李(li)(li)(li)四(si)(si)(si)(si)、孔目張(zhang)(zhang)圭(gui)(gui)之妻(qi)(qi)(qi),迫使兩(liang)家(jia)妻(qi)(qi)(qi)離子(zi)(zi)散(san),最后(hou)(hou)包(bao)拯(zheng)設計(ji)智斬魯(lu)(lu)齋(zhai)郎(lang)(lang)(lang),兩(liang)家(jia)終得(de)團圓。全(quan)(quan)劇(ju)(ju)共(gong)四(si)(si)(si)(si)折一(yi)(yi)楔子(zi)(zi)。劇(ju)(ju)情(qing)是:權貴(gui)(gui)魯(lu)(lu)齋(zhai)郎(lang)(lang)(lang)秉(bing)性驕橫好(hao)色(se),偶見銀(yin)匠李(li)(li)(li)四(si)(si)(si)(si)之妻(qi)(qi)(qi)頗有姿(zi)色(se),便(bian)以修銀(yin)壺為名(ming),連騙帶(dai)搶(qiang)劫(jie)(jie)走李(li)(li)(li)妻(qi)(qi)(qi)。李(li)(li)(li)四(si)(si)(si)(si)悲憤不已,前往鄭(zheng)州告狀(zhuang)(zhuang),急(ji)心(xin)疼病發作,被(bei)孔目張(zhang)(zhang)圭(gui)(gui)所(suo)救。張(zhang)(zhang)圭(gui)(gui)見他(ta)與(yu)己(ji)(ji)妻(qi)(qi)(qi)同姓,便(bian)認為妻(qi)(qi)(qi)弟。李(li)(li)(li)四(si)(si)(si)(si)訴(su)說魯(lu)(lu)齋(zhai)郎(lang)(lang)(lang)劫(jie)(jie)妻(qi)(qi)(qi)一(yi)(yi)事,張(zhang)(zhang)圭(gui)(gui)懼其(qi)權勢(shi),打(da)發李(li)(li)(li)四(si)(si)(si)(si)回家(jia)。李(li)(li)(li)四(si)(si)(si)(si)回去(qu)后(hou)(hou),一(yi)(yi)雙(shuang)兒(er)女喜(xi)童、嬌兒(er)因無(wu)人(ren)照料不知(zhi)去(qu)向(xiang)。清(qing)明節,張(zhang)(zhang)圭(gui)(gui)一(yi)(yi)家(jia)上墳,魯(lu)(lu)齋(zhai)郎(lang)(lang)(lang)用彈弓打(da)鳥卻中(zhong)(zhong)其(qi)子(zi)(zi)金(jin)郎(lang)(lang)(lang),張(zhang)(zhang)圭(gui)(gui)大罵,知(zhi)是魯(lu)(lu)齋(zhai)郎(lang)(lang)(lang)后(hou)(hou)懼怕(pa)不已。魯(lu)(lu)齋(zhai)郎(lang)(lang)(lang)又看中(zhong)(zhong)張(zhang)(zhang)妻(qi)(qi)(qi)美色(se),令張(zhang)(zhang)圭(gui)(gui)獻妻(qi)(qi)(qi)。張(zhang)(zhang)圭(gui)(gui)竟然依言將(jiang)(jiang)妻(qi)(qi)(qi)子(zi)(zi)騙到(dao)魯(lu)(lu)齋(zhai)郎(lang)(lang)(lang)處,魯(lu)(lu)齋(zhai)郎(lang)(lang)(lang)大喜(xi),便(bian)將(jiang)(jiang)先前所(suo)搶(qiang)李(li)(li)(li)四(si)(si)(si)(si)之妻(qi)(qi)(qi)賞(shang)給(gei)張(zhang)(zhang)圭(gui)(gui)。恰巧李(li)(li)(li)四(si)(si)(si)(si)前來探(tan)訪(fang),得(de)遇(yu)己(ji)(ji)妻(qi)(qi)(qi)。張(zhang)(zhang)圭(gui)(gui)一(yi)(yi)雙(shuang)兒(er)女金(jin)郎(lang)(lang)(lang)和(he)玉姐此時也(ye)走散(san),心(xin)灰意冷之下(xia),將(jiang)(jiang)李(li)(li)(li)四(si)(si)(si)(si)之妻(qi)(qi)(qi)歸還,自己(ji)(ji)出家(jia)云(yun)(yun)(yun)游。包(bao)拯(zheng)任(ren)開封府尹,去(qu)五(wu)南采(cai)訪(fang)時先后(hou)(hou)遇(yu)到(dao)喜(xi)童、嬌兒(er)兄(xiong)妹和(he)金(jin)郎(lang)(lang)(lang)、玉姐兄(xiong)妹,將(jiang)(jiang)他(ta)們(men)收留并教養成(cheng)人(ren)。包(bao)拯(zheng)聽(ting)說他(ta)們(men)的母親均被(bei)魯(lu)(lu)齋(zhai)郎(lang)(lang)(lang)所(suo)奪,知(zhi)其(qi)劣行(xing)甚多,欲除掉(diao)他(ta),又擔(dan)心(xin)有人(ren)庇護,乃以“魚齊即”這一(yi)(yi)相似之名(ming)奏(zou)明圣(sheng)上,圣(sheng)上判斬,事后(hou)(hou)得(de)知(zhi)實情(qing)也(ye)無(wu)可(ke)奈何。后(hou)(hou)喜(xi)童中(zhong)(zhong)狀(zhuang)(zhuang)元(yuan),金(jin)郎(lang)(lang)(lang)也(ye)中(zhong)(zhong)舉(ju)做官(guan),包(bao)拯(zheng)令他(ta)二(er)兄(xiong)妹去(qu)云(yun)(yun)(yun)臺觀燒香,追薦父母,巧遇(yu)李(li)(li)(li)四(si)(si)(si)(si)夫婦和(he)張(zhang)(zhang)圭(gui)(gui)之妻(qi)(qi)(qi),又恰巧張(zhang)(zhang)圭(gui)(gui)云(yun)(yun)(yun)游路過。兩(liang)家(jia)人(ren)終于團圓。包(bao)拯(zheng)將(jiang)(jiang)兩(liang)兄(xiong)妹各自配成(cheng)婚(hun)姻(yin),兩(liang)家(jia)更(geng)為親密。《魯(lu)(lu)齋(zhai)郎(lang)(lang)(lang)》全(quan)(quan)名(ming)《包(bao)待制(zhi)智斬魯(lu)(lu)齋(zhai)郎(lang)(lang)(lang)》,流傳版本(ben)有:明萬歷四(si)(si)(si)(si)十四(si)(si)(si)(si)年(nian)(1616)脈望(wang)館校《古名(ming)家(jia)雜劇(ju)(ju)》忠(zhong)集本(ben)、《元(yuan)曲選》戊集本(ben)、《元(yuan)人(ren)雜劇(ju)(ju)全(quan)(quan)集》本(ben)。
關(guan)(guan)漢卿(qing)(約1220年(nian)──1300年(nian)),元代(dai)(dai)雜劇作家。是中(zhong)國古代(dai)(dai)戲(xi)曲(qu)創(chuang)作的代(dai)(dai)表人(ren)物(wu)。號已齋(一作一齋)、己齋叟。漢族,解州(zhou)人(ren)(今(jin)(jin)(jin)山西(xi)省運城),關(guan)(guan)于(yu)他的籍貫,還有(you)祁州(zhou)(今(jin)(jin)(jin)河北省安國縣)伍仁村、大都(今(jin)(jin)(jin)北京市)人(ren),大約生于(yu)金代(dai)(dai)末年(nian)(約公元1220年(nian)前后(hou)),卒于(yu)元成宗(zong)大德初年(nian)(約公元1300年(nian)前后(hou))。與馬致遠、鄭光祖、白樸(pu)并稱為“元曲(qu)四(si)大家”,關(guan)(guan)漢卿(qing)位于(yu)“元曲(qu)四(si)大家”之首。