金沙喋(die)血(xue)忠義(yi)盡,七(qi)子(zi)去,一(yi)騎還,萬城空(kong)巷慟悲泣(qi)。小(xiao)時(shi)候(hou)聽楊(yang)(yang)家(jia)將(jiang),看楊(yang)(yang)家(jia)將(jiang),總是(shi)忘不了這一(yi)幕,悲壯(zhuang),泣(qi)血(xue)。大丈夫,保家(jia)衛國,戰(zhan)死(si)(si)(si)殺場,死(si)(si)(si)而無(wu)憾。然而當(dang)(dang)真(zhen)無(wu)憾么?當(dang)(dang)王(wang)詵挾(xie)私撤軍,當(dang)(dang)潘虎城頭放箭,當(dang)(dang)楊(yang)(yang)業(ye)撞死(si)(si)(si)碑前時(shi),死(si)(si)(si),當(dang)(dang)真(zhen)無(wu)憾嗎?常想,難(nan)到英(ying)雄當(dang)(dang)真(zhen)不能容于太平之世?于是(shi),決(jue)定自己提(ti)筆(bi),寫一(yi)個不泣(qi)血(xue)的楊(yang)(yang)家(jia)將(jiang)。這是(shi)一(yi)個平凡(fan)的小(xiao)子(zi)重(zhong)生到楊(yang)(yang)家(jia)的故事。平凡(fan),體弱(ruo),懶惰,怕死(si)(si)(si)。只是(shi)因為(wei)一(yi)個夢想。他將(jiang)悄(qiao)悄(qiao)改變歷史,顛覆宋朝,重(zhong)造一(yi)個不再泣(qi)血(xue)的楊(yang)(yang)家(jia)將(jiang)。