雁(yan)(yan)蕩(dang)(dang)(dang)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)漂(piao)流(liu)位(wei)于(yu)(yu)(yu)溫州市(shi)雁(yan)(yan)蕩(dang)(dang)(dang)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)旅(lv)游顯(xian)勝(sheng)門(men)景(jing)區(qu)仙(xian)溪河(he)道(dao),也稱雁(yan)(yan)蕩(dang)(dang)(dang)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)仙(xian)溪皮(pi)筏漂(piao)流(liu),全(quan)長(chang)6公里(li),落差85米,途徑5個灘(tan),最長(chang)的險灘(tan)長(chang)達(da)50余(yu)米,是雁(yan)(yan)蕩(dang)(dang)(dang)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)幾(ji)個漂(piao)流(liu)點中(zhong)最為(wei)(wei)驚險刺激的漂(piao)流(liu)水(shui)上(shang)(shang)樂(le)(le)園(yuan)。雁(yan)(yan)蕩(dang)(dang)(dang)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)位(wei)于(yu)(yu)(yu)浙江省溫州市(shi)東北部海濱(bin),是中(zhong)國(guo)十大名(ming)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)之(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)一(yi)(yi)。雁(yan)(yan)蕩(dang)(dang)(dang)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)風景(jing)區(qu)主要指溫州樂(le)(le)清市(shi)境內的北雁(yan)(yan)蕩(dang)(dang)(dang)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)。因“山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)頂有湖,蘆葦叢生,秋雁(yan)(yan)宿之(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)”而得(de)名(ming)。山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)水(shui)奇(qi)秀,天開圖(tu)畫,以(yi)峰、瀑、洞、嶂(zhang)見長(chang)。1982年(nian)被(bei)國(guo)務院(yuan)列為(wei)(wei)首(shou)批國(guo)家重點風景(jing)名(ming)勝(sheng)區(qu)。2005年(nian)2月被(bei)聯合國(guo)教科文(wen)組織列為(wei)(wei)世(shi)界(jie)地質(zhi)公園(yuan)。雁(yan)(yan)蕩(dang)(dang)(dang)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)儷金山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)莊火山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)爆發造(zao)就(jiu)了雁(yan)(yan)蕩(dang)(dang)(dang)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)雄奇(qi)壯麗的景(jing)觀,使之(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)為(wei)(wei)世(shi)界(jie)上(shang)(shang)獨一(yi)(yi)無二的集山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)水(shui)美學、歷(li)史文(wen)化、自然科學于(yu)(yu)(yu)一(yi)(yi)體(ti)的華夏名(ming)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)。雁(yan)(yan)蕩(dang)(dang)(dang)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)距杭州297公里(li),溫州68公里(li)。始開發于(yu)(yu)(yu)南(nan)北朝,興于(yu)(yu)(yu)唐,盛于(yu)(yu)(yu)宋,素(su)有“寰中(zhong)絕勝(sheng)”“海上(shang)(shang)名(ming)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)”之(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)譽,史稱“東南(nan)第一(yi)(yi)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)”。