在清朝(chao)咸(xian)豐年(nian)(nian)間(jian)(jian)才傳(chuan)(chuan)(chuan)(chuan)入民間(jian)(jian)。根據(ju)河北省大(da)(da)名縣(xian)東(dong)關碑(bei)文(wen)(wen)記載:佛漢(han)拳流(liu)傳(chuan)(chuan)(chuan)(chuan)世俗有140余(yu)年(nian)(nian)。首傳(chuan)(chuan)(chuan)(chuan)人賈(jia)云露,世居河南長(chang)垣(yuan)市(shi)賈(jia)莊(zhuang),幼喜(xi)擊劍,酷(ku)愛武(wu)術,后求師(shi)(shi)訪藝于少(shao)(shao)林(lin)(lin)(lin)(lin)寺(si)(si)(si)(si)(si)。因(yin)是(shi)俗家弟子,被拒之(zhi)山門之(zhi)外。賈(jia)就(jiu)(jiu)每天跪在門外不起,以(yi)(yi)求武(wu)技,日復一日,月半有余(yu),寺(si)(si)(si)(si)(si)僧(seng)念其(qi)誠意,應允教(jiao)授(shou),以(yi)(yi)勵其(qi)志。由大(da)(da)和尚修文(wen)(wen)者(zhe)主(zhu)方丈(俗家姓(xing)徐(xu))親(qin)授(shou),賈(jia)學(xue)三(san)(san)年(nian)(nian),盡(jin)得其(qi)奧,至此(ci)(ci)師(shi)(shi)命辭剎,囑其(qi)遇機會(hui)發揮武(wu)事,有所作為。并為傳(chuan)(chuan)(chuan)(chuan)系人排了(le)二十(shi)個字(zi),即“內(nei)、初(chu)、山、寺(si)(si)(si)(si)(si)、團、同、勝、國、少(shao)(shao)、年(nian)(nian)、用、者(zhe)、思、理、多、君、猷、民、則、安”來(lai)分輩次,賈(jia)為“初(chu)”字(zi)。賈(jia)離寺(si)(si)(si)(si)(si)后,在大(da)(da)名設場授(shou)徒數(shu)十(shi)年(nian)(nian)。在此(ci)(ci)期間(jian)(jian)聞風求教(jiao)者(zhe)不計其(qi)數(shu),據(ju)碑(bei)文(wen)(wen)記載,賈(jia)教(jiao)授(shou)入室弟子有四十(shi)二人,僅(jin)賈(jia)云露的入室弟子張(zhang)金榮一人就(jiu)(jiu)授(shou)徒二千人,從此(ci)(ci)佛漢(han)拳就(jiu)(jiu)廣為流(liu)傳(chuan)(chuan)(chuan)(chuan)。相(xiang)傳(chuan)(chuan)(chuan)(chuan)佛漢(han)拳起源于南北朝(chao)梁武(wu)帝大(da)(da)通(公元527年(nian)(nian))年(nian)(nian)間(jian)(jian),達摩禪師(shi)(shi)東(dong)游土,入住少(shao)(shao)林(lin)(lin)(lin)(lin)寺(si)(si)(si)(si)(si),將佛法(fa)(fa)之(zhi)寶傳(chuan)(chuan)(chuan)(chuan)留(liu)少(shao)(shao)林(lin)(lin)(lin)(lin)寺(si)(si)(si)(si)(si)住持,該(gai)佛法(fa)(fa)神(shen)(shen)功(gong)遂成為少(shao)(shao)林(lin)(lin)(lin)(lin)寺(si)(si)(si)(si)(si)鎮山之(zhi)寶。佛法(fa)(fa)神(shen)(shen)功(gong)歷代為少(shao)(shao)林(lin)(lin)(lin)(lin)武(wu)僧(seng)秘密傳(chuan)(chuan)(chuan)(chuan)習。從此(ci)(ci),佛法(fa)(fa)神(shen)(shen)功(gong)被寺(si)(si)(si)(si)(si)內(nei)高僧(seng)定(ding)為佛漢(han)捶,以(yi)(yi)技擊、養(yang)生(sheng)、內(nei)功(gong)為特色,乃寺(si)(si)(si)(si)(si)內(nei)看家護院之(zhi)拳法(fa)(fa),被尊為“少(shao)(shao)林(lin)(lin)(lin)(lin)暗藏(zang)門”。“佛漢(han)內(nei)家拳”簡稱(cheng)“佛拳”,亦稱(cheng)“佛漢(han)捶”。少(shao)(shao)林(lin)(lin)(lin)(lin)佛漢(han)拳為明(ming)末清初(chu)(清雍正(zheng)十(shi)三(san)(san)年(nian)(nian)),少(shao)(shao)林(lin)(lin)(lin)(lin)寺(si)(si)(si)(si)(si)因(yin)天地(di)會(hui)反清復明(ming)之(zhi)故(gu)遭焚,而少(shao)(shao)林(lin)(lin)(lin)(lin)寺(si)(si)(si)(si)(si)南院武(wu)僧(seng)普(pu)凈大(da)(da)師(shi)(shi)(俗名徐(xu)修文(wen)(wen)),流(liu)落(luo)至山東(dong)省東(dong)明(ming)縣(xian)碼頭(tou)鄉(xiang)(原河南省長(chang)垣(yuan)市(shi)杜(du)家集)時,在此(ci)(ci)傳(chuan)(chuan)(chuan)(chuan)授(shou)少(shao)(shao)林(lin)(lin)(lin)(lin)功(gong)夫。相(xiang)傳(chuan)(chuan)(chuan)(chuan),普(pu)凈大(da)(da)師(shi)(shi)為少(shao)(shao)林(lin)(lin)(lin)(lin)寺(si)(si)(si)(si)(si)南院(羅漢(han)堂)之(zhi)護寺(si)(si)(si)(si)(si)武(wu)僧(seng),身懷絕技,故(gu)其(qi)所傳(chuan)(chuan)(chuan)(chuan)以(yi)(yi)功(gong)夫見長(chang)。
公元(yuan)1860年左右,河南開封(feng)府(按(an)古規今(jin))賈(jia)樓人賈(jia)云(yun)露(名長志,字平西,法(fa)號(hao)光明)系(xi)少林俗(su)家弟(di)子,從(cong)師于(yu)少林和尚徐(xu)(xu)修文(wen)(wen)(法(fa)號(hao)普(pu)凈)長老,并奉徐(xu)(xu)修文(wen)(wen)為(wei)佛漢拳第一代,同時遵其所囑從(cong)徐(xu)(xu)修文(wen)(wen)所定之輩次,沿傳至今(jin)。
賈(jia)公練成神功(gong)后(hou)遵師(shi)(shi)命辭剎,獨闖江湖,曾任清軍(jun)征西先鋒官,凱旋歸(gui)朝后(hou)又(you)佐邱師(shi)(shi)南伐,累(lei)建(jian)功(gong)績,被咸(xian)豐帝封(feng)為督尉,因無心于仕,遂辭官歸(gui)故(gu)里(li),年(nian)過花甲,告老還鄉,云(yun)游(you)天下(xia),來到(dao)河北大(da)名府(現河北大(da)名縣龍王廟(miao)一帶(dai))。當地(di)原(yuan)本(ben)就(jiu)武(wu)術風較盛,賈(jia)公來到(dao)后(hou)因拳(quan)藝精湛,內功(gong)深厚(hou),在以(yi)武(wu)會友中,當地(di)拳(quan)師(shi)(shi)無不敗(bai)北,又(you)多拜(bai)其(qi)(qi)(qi)為師(shi)(shi)改習佛(fo)漢(han)內家拳(quan)。賈(jia)公門下(xia)弟子(zi)千人(ren)(ren)之多,登堂(tang)入(ru)室者不下(xia)百人(ren)(ren)。據(ju)前輩口述碑文記(ji)載,賈(jia)公教授入(ru)室弟子(zi)有(you)42人(ren)(ren),其(qi)(qi)(qi)中,高足有(you)宋金榜、張(zhang)金榮、何金成、趙(zhao)金山(shan)、曹思溫(wen)、劉常春(chun)、李豐海等(deng)人(ren)(ren),后(hou)逐漸流傳于全國(guo)各地(di),尤以(yi)晉冀魯(lu)豫四(si)省較多。賈(jia)公以(yi)從師(shi)(shi)少林而(er)成其(qi)(qi)(qi)藝,以(yi)辭官云(yun)游(you)而(er)成拳(quan)業,其(qi)(qi)(qi)幾(ji)十年(nian)四(si)方尋訪(fang)探勝,以(yi)其(qi)(qi)(qi)深厚(hou)的(de)武(wu)學淵(yuan)源,豐富的(de)實踐經驗,廣泛(fan)的(de)武(wu)術交流,長期的(de)教拳(quan)活動,培養出了眾(zhong)多優秀(xiu)的(de)佛(fo)漢(han)后(hou)人(ren)(ren),使(shi)源于少林一門的(de)優秀(xiu)拳(quan)種植根于大(da)名的(de)沃(wo)土之中。
少林(lin)寺(si)(si)因多(duo)(duo)次遭(zao)焚,使(shi)眾多(duo)(duo)的佛(fo)(fo)(fo)(fo)殿、佛(fo)(fo)(fo)(fo)經、拳(quan)(quan)譜、文獻遭(zao)毀。歷(li)代的帝(di)多(duo)(duo)為(wei)(wei)(wei)(wei)單練(lian)(lian)(徒手(shou)和(he)器械)。 少林(lin)佛(fo)(fo)(fo)(fo)漢(han)(han)(han)(han)拳(quan)(quan)為(wei)(wei)(wei)(wei)明(ming)末(mo)清初(chu)(清雍正13年),少林(lin)寺(si)(si)因天地(di)會反清復明(ming)之(zhi)故遭(zao)焚。少林(lin)寺(si)(si)南(nan)院武(wu)僧光(guang)明(ming)大師(俗(su)名:徐修文)流落至今山東東明(ming)縣馬頭(tou)鄉(原河南(nan)長垣市杜家集),所傳之(zhi)少林(lin)功(gong)(gong)夫。 相(xiang)傳徐師為(wei)(wei)(wei)(wei)少林(lin)寺(si)(si)南(nan)院(羅漢(han)(han)(han)(han)堂)之(zhi)護(hu)寺(si)(si)武(wu)僧,身(shen)懷(huai)絕(jue)技(ji),故所傳武(wu)功(gong)(gong)以(yi)(yi)(yi)功(gong)(gong)夫見長。以(yi)(yi)(yi)擒(qin)拿對(dui)練(lian)(lian)、實戰為(wei)(wei)(wei)(wei)主,輔以(yi)(yi)(yi)硬功(gong)(gong)。佛(fo)(fo)(fo)(fo)漢(han)(han)(han)(han)內家拳(quan)(quan)自(zi)賈公傳授(shou)時并沒(mei)有大小架(jia)之(zhi)分,僅(jin)是(shi)后人(ren)在演練(lian)(lian)中的悟性附生而(er)已。佛(fo)(fo)(fo)(fo)漢(han)(han)(han)(han)內家拳(quan)(quan)以(yi)(yi)(yi)養生、功(gong)(gong)法(fa)(fa)(fa)、技(ji)擊三(san)部分組(zu)成。佛(fo)(fo)(fo)(fo)漢(han)(han)(han)(han)拳(quan)(quan)以(yi)(yi)(yi)九宮(gong)身(shen)勢、三(san)七(qi)(qi)(qi)自(zi)然步(bu)為(wei)(wei)(wei)(wei)基本步(bu)型運用;以(yi)(yi)(yi)九宮(gong)、中馬、臥宮(gong)、四(si)六(liu)(liu)虛步(bu)為(wei)(wei)(wei)(wei)練(lian)(lian)習步(bu)型;以(yi)(yi)(yi)疾步(bu)、躍步(bu)、跳步(bu)等(deng)為(wei)(wei)(wei)(wei)基本步(bu)法(fa)(fa)(fa);以(yi)(yi)(yi)三(san)十(shi)(shi)六(liu)(liu)種(zhong)(zhong)腿法(fa)(fa)(fa)和(he)七(qi)(qi)(qi)十(shi)(shi)二(er)(er)種(zhong)(zhong)手(shou)法(fa)(fa)(fa)為(wei)(wei)(wei)(wei)佛(fo)(fo)(fo)(fo)漢(han)(han)(han)(han)技(ji)擊方法(fa)(fa)(fa);以(yi)(yi)(yi)結(jie)構嚴謹、動作連貫、剛柔(rou)相(xiang)濟、步(bu)活(huo)身(shen)柔(rou)的二(er)(er)十(shi)(shi)四(si)路對(dui)打(da)(da)(da),以(yi)(yi)(yi)及(ji)踢打(da)(da)(da)摔拿閃點滾抓等(deng)各種(zhong)(zhong)技(ji)法(fa)(fa)(fa)的對(dui)練(lian)(lian)為(wei)(wei)(wei)(wei)形式(shi)(shi);以(yi)(yi)(yi)人(ren)體為(wei)(wei)(wei)(wei)依據,以(yi)(yi)(yi)拳(quan)(quan)法(fa)(fa)(fa)變化為(wei)(wei)(wei)(wei)技(ji)擊,以(yi)(yi)(yi)自(zi)由(you)搏擊為(wei)(wei)(wei)(wei)實戰宗旨;以(yi)(yi)(yi)軟硬內功(gong)(gong)及(ji)二(er)(er)十(shi)(shi)四(si)種(zhong)(zhong)功(gong)(gong)法(fa)(fa)(fa)為(wei)(wei)(wei)(wei)周身(shen)抗擊打(da)(da)(da):以(yi)(yi)(yi)傳統十(shi)(shi)二(er)(er)式(shi)(shi)陰陽調整(zheng)、動靜放松;以(yi)(yi)(yi)內外(wai)雙修,養、練(lian)(lian)、用的統一為(wei)(wei)(wei)(wei)養生;以(yi)(yi)(yi)上中下各三(san)十(shi)(shi)六(liu)(liu)組(zu)而(er)組(zu)成一百(bai)零(ling)八式(shi)(shi),以(yi)(yi)(yi)一式(shi)(shi)跟三(san)打(da)(da)(da),以(yi)(yi)(yi)一打(da)(da)(da)有三(san)破(po),邊打(da)(da)(da)邊破(po),變化甚多(duo)(duo)的佛(fo)(fo)(fo)(fo)漢(han)(han)(han)(han)神(shen)拳(quan)(quan)為(wei)(wei)(wei)(wei)特點;以(yi)(yi)(yi)佛(fo)(fo)(fo)(fo)漢(han)(han)(han)(han)內家拳(quan)(quan)七(qi)(qi)(qi)、二(er)(er)、三(san)、八、四(si)、九。兼通(tong)并結(jie)合十(shi)(shi)二(er)(er)、二(er)(er)十(shi)(shi)四(si)、一百(bai)零(ling)八式(shi)(shi)的神(shen)功(gong)(gong)為(wei)(wei)(wei)(wei)修為(wei)(wei)(wei)(wei),從而(er)可以(yi)(yi)(yi)達到(dao)全面鍛煉及(ji)合理的運用。具有實效性。
佛(fo)漢(han)拳傳承至今(jin)日已是八代:徐(xu)修(xiu)文——賈(jia)云路(lu)——宋(song)金(jin)榜、賈(jia)二財、張盼——宋(song)全(quan)福、張浩溫——魏(wei)仁芳、陳永漢(han)、閆閣、張源昆、胡德(de)興、杜志(zhi)辰(chen)——劉(liu)衛(wei)東、李義軍(jun)、陳洪元、胡慶原(yuan)、劉(liu)盼軍(jun)、陳翰(han)臣——閆漢(han)修(xiu)、賈(jia)文典等(1——7代)。1996年,本(ben)著繼承、挖掘、發(fa)揚少林(lin)傳統拳術(shu),在少林(lin)寺方丈釋(shi)永信的(de)授意(yi)下,少林(lin)寺武(wu)僧團總(zong)教頭釋(shi)果松返山東東明請(qing)回(hui)了受業(ye)恩師——劉(liu)衛(wei)東,在少林(lin)寺拳法學院(yuan)傳授少林(lin)絕藝(yi)——少林(lin)佛(fo)漢(han)拳。才使少林(lin)佛(fo)漢(han)拳又放(fang)異彩(cai)——重回(hui)故地。
佛(fo)(fo)漢(han)拳(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)傳(chuan)承(cheng)(cheng)輩(bei)分(fen)歷來(lai)不(bu)(bu)亂,門(men)(men)里人(ren)一(yi)問就知次秩序,尊長愛幼是一(yi)家(jia)(jia)人(ren);門(men)(men)內(nei)人(ren)不(bu)(bu)得(de)交(jiao)手(shou)(shou),互敬(jing)互愛、團結一(yi)致發揚佛(fo)(fo)漢(han)拳(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)。佛(fo)(fo)漢(han)拳(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)的基本理(li)(li)論傳(chuan)承(cheng)(cheng)有(you)(you),佛(fo)(fo)漢(han)內(nei)家(jia)(jia)拳(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)經譜、經云、交(jiao)手(shou)(shou)要(yao)訣、實(shi)(shi)用要(yao)點(dian)、佛(fo)(fo)漢(han)捶歌、佛(fo)(fo)漢(han)法(fa)(fa)則等。佛(fo)(fo)漢(han)拳(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)究竟源(yuan)自何地、何年(nian)、由誰人(ren)所(suo)創,并無詳(xiang)實(shi)(shi)可(ke)靠之(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)歷史文(wen)獻記載。據前輩(bei)拳(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)師口述該(gai)拳(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)系由天竺(zhu)僧人(ren)菩提達摩所(suo)創,約在(zai)南(nan)北朝梁武(wu)帝大(da)通(公元527年(nian))年(nian)間,達摩禪師東(dong)游漢(han)土(tu),入(ru)住少(shao)(shao)林(lin)(lin)(lin)(lin)(lin)寺(si)(si),隨將此拳(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)傳(chuan)與少(shao)(shao)林(lin)(lin)(lin)(lin)(lin)寺(si)(si)僧,該(gai)拳(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)為(wei)少(shao)(shao)林(lin)(lin)(lin)(lin)(lin)寺(si)(si)鎮山(shan)之(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)寶(bao),歷代為(wei)少(shao)(shao)林(lin)(lin)(lin)(lin)(lin)寺(si)(si)武(wu)僧秘密傳(chuan)習。此拳(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)創始以來(lai),因不(bu)(bu)輕(qing)易(yi)外(wai)傳(chuan),又極具技擊特色,被少(shao)(shao)林(lin)(lin)(lin)(lin)(lin)寺(si)(si)視為(wei)看家(jia)(jia)護院之(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)拳(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)法(fa)(fa),尊為(wei)“少(shao)(shao)林(lin)(lin)(lin)(lin)(lin)暗藏門(men)(men)”。少(shao)(shao)林(lin)(lin)(lin)(lin)(lin)一(yi)派均(jun)奉達摩為(wei)祖,但(dan)至今尚未發現達摩少(shao)(shao)林(lin)(lin)(lin)(lin)(lin)傳(chuan)拳(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)之(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)文(wen)字(zi)記載,這正是中國武(wu)術文(wen)化(hua)之(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)一(yi)般現象。但(dan)佛(fo)(fo)漢(han)拳(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)系正宗北派少(shao)(shao)林(lin)(lin)(lin)(lin)(lin)拳(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)術。無論從其套路所(suo)反映的身、手(shou)(shou)、步(bu)、法(fa)(fa)或拳(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)師所(suo)傳(chuan)拳(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)史、拳(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)理(li)(li)、技藝功法(fa)(fa)均(jun)具少(shao)(shao)林(lin)(lin)(lin)(lin)(lin)寺(si)(si)之(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)共同(tong)特點(dian)。當然,佛(fo)(fo)漢(han)拳(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)作(zuo)為(wei)一(yi)個(ge)獨(du)立的門(men)(men)派在(zai)理(li)(li)、法(fa)(fa)、術、功諸多(duo)方面都有(you)(you)自己(ji)的獨(du)到之(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)處。另(ling)外(wai)作(zuo)為(wei)產生于(yu)中國這片土(tu)地上(shang)的傳(chuan)統(tong)文(wen)化(hua)。武(wu)術各門(men)(men)派其實(shi)(shi)本質上(shang)是一(yi)脈相承(cheng)(cheng)的。因此佛(fo)(fo)漢(han)拳(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)術除(chu)具有(you)(you)一(yi)般少(shao)(shao)林(lin)(lin)(lin)(lin)(lin)拳(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)術特點(dian)和自己(ji)特色以外(wai)還和其他拳(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)門(men)(men)有(you)(you)很多(duo)兼容(rong)相通之(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)處,有(you)(you)很多(duo)方面與太極、行(xing)意有(you)(you)共同(tong)的要(yao)求。拳(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)譜理(li)(li)論上(shang)亦有(you)(you)完全(quan)相同(tong)之(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)處。可(ke)見各拳(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)(quan)術實(shi)(shi)質上(shang)雖有(you)(you)其共同(tong)之(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)傳(chuan)承(cheng)(cheng),而(er)追(zhui)求方式上(shang)的差異也是存(cun)在(zai)的。
為了能(neng)使(shi)更多的(de)(de)人(ren)學習到正規的(de)(de)佛(fo)(fo)漢(han)(han)(han)(han)(han)拳(quan)(quan)(quan)(quan)、秘(mi)訣(jue)(一部(bu)份)公(gong)布(bu)于眾。具上(shang)所傳、我所知道的(de)(de)佛(fo)(fo)漢(han)(han)(han)(han)(han)拳(quan)(quan)(quan)(quan)精華、比如(ru)講現在的(de)(de)佛(fo)(fo)漢(han)(han)(han)(han)(han)拳(quan)(quan)(quan)(quan)有大(da)架、小架之分(fen),大(da)架佛(fo)(fo)漢(han)(han)(han)(han)(han)拳(quan)(quan)(quan)(quan)舒展大(da)方,大(da)開(kai)大(da)合,放長擊遠。小架佛(fo)(fo)漢(han)(han)(han)(han)(han)拳(quan)(quan)(quan)(quan)小巧(qiao)緊湊(cou),步(bu)(bu)(bu)活身(shen)靈(ling),手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)法善變(bian),還(huan)有、佛(fo)(fo)漢(han)(han)(han)(han)(han)拳(quan)(quan)(quan)(quan)單練(lian)(lian)、佛(fo)(fo)漢(han)(han)(han)(han)(han)散手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)、齊(qi)急手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)、高低苗、三搖(yao)步(bu)(bu)(bu)、等會練(lian)(lian)的(de)(de)人(ren)不多了,手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)賦;佛(fo)(fo)手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)漢(han)(han)(han)(han)(han)手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)佛(fo)(fo)漢(han)(han)(han)(han)(han)手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou),指上(shang)打(da)(da)下暗藏(zang)(zang)手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou),截手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)、搶手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)、扶(fu)法手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)、佗手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)、撻手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)、擯把(ba)手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)、奪手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)使(shi)個(ge)(ge)把(ba)門(men)手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)、滾手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)使(shi)個(ge)(ge)通天炮,徹手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)使(shi)個(ge)(ge)摸眉手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou),捉(zhuo)手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)擒(qin)手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)串(chuan)心手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou),暗中加個(ge)(ge)緊三手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)、壬手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)崩(beng)手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou),搭門(men)手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou),隨封(feng)硬進開(kai)門(men)手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou),轉手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)摟(lou)手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)、攏心手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou),陰手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)仙人(ren)來指月,陽手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)端打(da)(da)咽喉手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou),兩手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)扒門(men)雙出手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou),擠手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)使(shi)個(ge)(ge)抵(di)門(men)手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou),隨法手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou),順(shun)手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)拈住手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou),見手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)跟手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)不讓手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)這些精華在現在的(de)(de)佛(fo)(fo)漢(han)(han)(han)(han)(han)拳(quan)(quan)(quan)(quan)里是(shi)不能(neng)少的(de)(de)。訣(jue)曰(yue);會打(da)(da)法,會拿(na)(na)法,手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)不挨身(shen)不理他(ta),心要狠,手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)發毒(du),各(ge)樣方法練(lian)(lian)個(ge)(ge)熟,見把(ba)就(jiu)奪、見拐(guai)就(jiu)堵,露頭打(da)(da)頭、露腳(jiao)打(da)(da)腳(jiao),手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)如(ru)箭(jian)身(shen)如(ru)弓(gong),大(da)羅神仙也(ye)難封(feng),佛(fo)(fo)漢(han)(han)(han)(han)(han)出手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)站(zhan)當陽,斜步(bu)(bu)(bu)遙步(bu)(bu)(bu)人(ren)難防,捉(zhuo)拿(na)(na)使(shi)的(de)(de)反(fan)弓(gong)式,箭(jian)步(bu)(bu)(bu)兇(xiong)猛(meng)勇不慌(huang),佛(fo)(fo)漢(han)(han)(han)(han)(han)出手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)站(zhan)當陽,真招實揚手(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)(shou)內藏(zang)(zang)、這些精華在其(qi)它地方從(cong)未(wei)見過。
佛(fo)漢拳(quan)(quan)眼(yan)(yan)(yan)法;以目視目,眼(yan)(yan)(yan)隨人(ren)動、眼(yan)(yan)(yan)法講究,鷹眼(yan)(yan)(yan)硬,要(yao)求眼(yan)(yan)(yan)似鐵、神似鋼、兩(liang)眼(yan)(yan)(yan)一(yi)展使敵慌(huang),二人(ren)交手(shou)眼(yan)(yan)(yan)要(yao)硬,全憑兩(liang)眼(yan)(yan)(yan)去打人(ren)。講究手(shou)、眼(yan)(yan)(yan)、身、法、步、怯、閃(shan)、隨發手(shou),鷹眼(yan)(yan)(yan)、貓腰、鬼拉圈、上下(xia)渾圓一(yi)體等功(gong)夫有(you);站(zhan)功(gong)、盤手(shou)功(gong),佛(fo)漢拳(quan)(quan)有(you)著(zhu)與少林(lin)拳(quan)(quan)其他(ta)拳(quan)(quan)派(pai)不(bu)(bu)(bu)同的(de)風格(ge)與特點。密訣(jue)雖(sui)然(ran)公于眾“但(dan)”很多人(ren)是(shi)悟、理解不(bu)(bu)(bu)到的(de)、有(you)句話講、佛(fo)漢拳(quan)(quan)傳內不(bu)(bu)(bu)傳外(wai)寧傳十(shi)手(shou)不(bu)(bu)(bu)傳一(yi)口、想練好佛(fo)漢拳(quan)(quan)還(huan)得(de)要(yao)有(you)正宗的(de)師傅呀(ya)、不(bu)(bu)(bu)怕(pa)千招會、就怕(pa)一(yi)招精、苦練十(shi)年不(bu)(bu)(bu)如(ru)名師一(yi)點。閆(yan)漢修(xiu)獻歌訣(jue)
佛(fo)漢拳主(zhu)要分布在山東、吉林、河北大名(ming)一帶。
技法
佛漢拳(quan)慣于施展擒(qin)拿、分筋、挫骨、點穴閉氣等技法(fa)(fa),運(yun)(yun)用(yong)名暗(an)柔(rou)硬功,強調(diao)(diao)閃(shan)身(shen)(shen)(shen)貼(tie)近(jin),挨身(shen)(shen)(shen)肩靠,轉身(shen)(shen)(shen)背撞,擰腰胯打(da)(da),講究呼吸得法(fa)(fa),力從腰發,搖身(shen)(shen)(shen)加(jia)晃膀(bang),動動帶(dai)身(shen)(shen)(shen)法(fa)(fa)。以(yi)(yi)敏(min)捷為主(zhu)(zhu),低進高退,落地生根。全(quan)身(shen)(shen)(shen)各法(fa)(fa)運(yun)(yun)用(yong)協調(diao)(diao)一(yi)致,內外合一(yi)。體(ti)現(xian)一(yi)個(ge)“整”字,在技擊中強調(diao)(diao)以(yi)(yi)變應變,滾打(da)(da)巧(qiao)拿,講究一(yi)式(shi)跟三打(da)(da),一(yi)打(da)(da)有(you)三破,做到(dao)身(shen)(shen)(shen)靈,步活(huo),眼到(dao),手(shou)(shou)到(dao),上下相隨,完整一(yi)氣。 佛漢拳(quan)以(yi)(yi)徒手(shou)(shou)練習為主(zhu)(zhu)要(yao)內容,以(yi)(yi)對打(da)(da)為主(zhu)(zhu)要(yao)形(xing)式(shi),強調(diao)(diao)實(shi)用(yong),動作精(jing)巧(qiao)緊(jin)湊,敏(min)捷靈變,剛柔(rou)相濟,練功練拳(quan),二者(zhe)兼能,互為致用(yong)。 功法(fa)(fa)有(you)鐵把功,回拉轉,五龍出洞,保(bao)守式(shi)。
概要
(1)高度重視(shi)反背捶正確的(de)動作技術與功力訓(xun)練
正確的(de)動作技術是指(zhi)能夠充分發揮機(ji)體能力的(de)合理、有效地完成(cheng)動作的(de)方法,是快速(su)完成(cheng)進攻動作的(de)保(bao)障,是有效擊打對(dui)手(shou)的(de)前提(ti)條件,因而要高度(du)(du)重視。同時(shi),也(ye)要注意對(dui)拳(quan)背(bei)這個力點的(de)功力訓練(lian),平時(shi)可(ke)用拳(quan)背(bei)摔打沙袋、軟木板(ban)等,以增(zeng)大拳(quan)背(bei)的(de)硬(ying)度(du)(du),提(ti)高它(ta)的(de)攻擊力度(du)(du),確保(bao)拳(quan)背(bei)不受(shou)傷。
(2)動(dong)作要迅猛,勁意要冷脆(cui)抖炸
發力之前身體要(yao)放(fang)松(song),做到形松(song)意緊。發力時要(yao)集力于一點,發力于瞬間,勁意冷脆抖(dou)炸,真正做到“出手如(ru)閃電,回手似(si)觸炭”、“赴之若(ruo)驚,用(yong)之若(ruo)狂,當之者破,近之者亡”這(zhe)樣的(de)藝境。
(3)得(de)把要準,搶打時(shi)機
得把(ba)(ba)即得到(dao)對方(fang)的(de)手(shou)把(ba)(ba)和腿(tui)把(ba)(ba)。只(zhi)有準(zhun)確(que)得把(ba)(ba)才能施以迅(xun)猛凌(ling)厲的(de)攻(gong)擊,得把(ba)(ba)不(bu)(bu)準(zhun),則會(hui)身置險境,全然沒有了進攻(gong)意識,故(gu)佛漢拳講(jiang)究(jiu)得把(ba)(ba)。得把(ba)(ba)即是戰(zhan)(zhan)機(ji)(ji)(ji)來至,這時要(yao)毫不(bu)(bu)猶豫地進攻(gong)對手(shou)。《六韜》說(shuo)得好:“善戰(zhan)(zhan)者,見(jian)利不(bu)(bu)失(shi)(shi),遇時不(bu)(bu)疑,失(shi)(shi)利后時,反受其殃”。看到(dao)有利戰(zhan)(zhan)機(ji)(ji)(ji)就不(bu)(bu)要(yao)放(fang)過,遇到(dao)有利時機(ji)(ji)(ji)就不(bu)(bu)要(yao)遲疑,失(shi)(shi)掉有利時機(ji)(ji)(ji),放(fang)過有利戰(zhan)(zhan)機(ji)(ji)(ji),反而會(hui)使自己遭殃。
(4)注意(yi)加強與(yu)其它技(ji)法的有機結合
實(shi)戰時,由(you)于情況千變(bian)萬化,有(you)時用單(dan)一的方法(fa)不能(neng)很快制(zhi)服對手(shou),因(yin)而(er)要(yao)加強反(fan)背捶拳法(fa)與(yu)其它技(ji)法(fa)的有(you)機結合,從而(er)在空(kong)間(jian)上(shang)形(xing)成立體進攻的態(tai)勢,在實(shi)戰距離上(shang)形(xing)成遠近結合的攻擊特色,使對手(shou)無所適從,防不勝防。
種類
佛漢(han)拳的反(fan)(fan)(fan)背捶拳法按兩拳前(qian)后位(wei)置的不同和拳法與身法的配合可(ke)分(fen)為前(qian)手反(fan)(fan)(fan)背捶、后手反(fan)(fan)(fan)背捶以及轉(zhuan)身反(fan)(fan)(fan)背捶三種拳法。
以(yi)左(zuo)腳左(zuo)手(shou)(shou)在前的實戰預備勢為(wei)例(li),左(zuo)拳(quan)(quan)施發(fa)反(fan)背(bei)(bei)捶(chui)技(ji)術(shu)攻(gong)擊對手(shou)(shou)為(wei)前手(shou)(shou)反(fan)背(bei)(bei)捶(chui)拳(quan)(quan)法(fa);右拳(quan)(quan)施發(fa)反(fan)背(bei)(bei)捶(chui)技(ji)術(shu)攻(gong)擊對手(shou)(shou)則為(wei)后(hou)手(shou)(shou)反(fan)背(bei)(bei)捶(chui)拳(quan)(quan)法(fa);以(yi)轉身身法(fa)配合反(fan)背(bei)(bei)捶(chui)攻(gong)擊則為(wei)轉身反(fan)背(bei)(bei)捶(chui)拳(quan)(quan)法(fa)。
動作
前手反背捶
以左(zuo)(zuo)腳(jiao)左(zuo)(zuo)手(shou)在前(qian)的實戰預(yu)備姿(zi)勢開始,右(you)腳(jiao)前(qian)腳(jiao)掌微蹬地(di)面,左(zuo)(zuo)腳(jiao)向前(qian)貼地(di)滑步疾進(jin),右(you)腳(jiao)快速(su)蹬地(di)跟進(jin),同時(shi)身(shen)(shen)體微向右(you)轉,左(zuo)(zuo)臂(bei)順肩伸肘(zhou)抖腕,借助身(shen)(shen)體向前(qian)的摧力(li)(li),反(fan)臂(bei)向前(qian)彈(dan)抽,力(li)(li)達(da)拳背(bei)。當攻擊動作(zuo)完成后(hou),迅速(su)收回(hui)左(zuo)(zuo)拳,恢復到實戰預(yu)備姿(zi)勢。
要點
(1)出(chu)拳前,左拳要松(song)握,左臂肌(ji)肉(rou)盡(jin)量放松(song)
(2)出拳(quan)攻(gong)擊時,要擰腰、順肩、送肘、抖腕,力達拳(quan)背(bei),快(kuai)擊快(kuai)收,做到“出手如閃電(dian),回手似(si)觸炭”
(3)整個動作做到心與意合(he),意與氣合(he),氣與力合(he),步手合(he)一(yi),動作脆猛
后手反背捶
重復步驟一到右腳快速蹬地跟進,并向內扣轉(zhuan),合(he)胯(kua)向左擰腰,同時(shi)右臂(bei)(bei)向前順肩伸肘抖(dou)腕,同時(shi)借助身體(ti)向前的摧力,反臂(bei)(bei)向前彈抽,力達拳(quan)(quan)背。當攻(gong)擊動作完成后,迅速收(shou)回(hui)右拳(quan)(quan),恢復到實戰(zhan)預備(bei)姿(zi)勢。
要點
(1)疾步進身、合胯擰腰與后(hou)手反(fan)背(bei)捶(chui)發力要協調同動,上下(xia)渾圓一體,完整一氣
(2)出拳擊發時(shi),拳要松握,步(bu)要靈活(huo),力(li)貫(guan)拳背(bei),發力(li)抖脆(cui)
轉身反背捶
轉(zhuan)(zhuan)(zhuan)(zhuan)身反背(bei)(bei)捶有兩種(zhong),一種(zhong)是反擒拿型(xing)的(de)反背(bei)(bei)捶拳(quan)法,一種(zhong)是防守(shou)反擊型(xing)的(de)反背(bei)(bei)捶拳(quan)法,本篇只述前(qian)者。以左(zuo)(zuo)腳左(zuo)(zuo)手在前(qian)的(de)實戰預備姿(zi)勢開始,左(zuo)(zuo)腳蹬地擰轉(zhuan)(zhuan)(zhuan)(zhuan),上體(ti)向(xiang)右(you)(you)后轉(zhuan)(zhuan)(zhuan)(zhuan)體(ti),重心移向(xiang)右(you)(you)腿,同時左(zuo)(zuo)臂(bei)內旋,屈肘(zhou),肘(zhou)尖向(xiang)上;動(dong)(dong)作不停,左(zuo)(zuo)腿從右(you)(you)腿前(qian)上一步,上體(ti)繼續(xu)向(xiang)右(you)(you)轉(zhuan)(zhuan)(zhuan)(zhuan)體(ti),頭部亦向(xiang)右(you)(you)轉(zhuan)(zhuan)(zhuan)(zhuan),左(zuo)(zuo)拳(quan)背(bei)(bei)貼于后腰;動(dong)(dong)作不停,在上體(ti)向(xiang)右(you)(you)轉(zhuan)(zhuan)(zhuan)(zhuan)體(ti)的(de)同時,右(you)(you)拳(quan)反臂(bei)向(xiang)右(you)(you)側橫向(xiang)彈抽,拳(quan)眼向(xiang)上,力達拳(quan)背(bei)(bei)。
要點
(1)轉體要快,以頭領(ling)先,站立要穩
(2)彈擊抽打時,要以腰帶(dai)臂,用前臂做(zuo)鞭打抖腕甩拳動(dong)作
反背捶
在佛(fo)漢拳(quan)(quan)的(de)(de)拳(quan)(quan)法(fa)體(ti)系中,具(ju)備冷(leng)脆快遠(yuan)、勇(yong)猛(meng)短毒、迅猛(meng)凌厲之(zhi)(zhi)特點的(de)(de),非反(fan)背捶拳(quan)(quan)法(fa)莫(mo)屬。反(fan)背捶拳(quan)(quan)法(fa)是(shi)一種以拳(quan)(quan)背為力點,通過(guo)伸肘抖(dou)腕的(de)(de)力量,反(fan)臂(bei)向(xiang)前(qian)彈抽、敲砸對方(fang)頭部(bu)、胸腹、軟肋等要(yao)害部(bu)位的(de)(de)突發性實戰拳(quan)(quan)法(fa)。這(zhe)種動作短促、勁(jing)意抖(dou)炸冷(leng)脆、神出鬼沒、酣(han)暢淋漓(li)、眼鏡蛇般(ban)的(de)(de)攻(gong)擊(ji),往往令對手(shou)猝不及防。其迅猛(meng)的(de)(de)進攻(gong)態勢正如(ru)《六韜》所講:“疾雷不及掩耳,迅電不及瞑(ming)目,赴(fu)之(zhi)(zhi)若驚(jing),用之(zhi)(zhi)若狂,當之(zhi)(zhi)者破(po),近之(zhi)(zhi)者亡,孰能御之(zhi)(zhi)”。反(fan)背捶所具(ju)備的(de)(de)這(zhe)種天然(ran)攻(gong)擊(ji)特性,使其倍(bei)受青睞。
實(shi)戰中,由于反背捶(chui)拳法動作(zuo)隱蔽,攻(gong)擊(ji)速(su)度快,有(you)(you)時完(wan)成(cheng)進(jin)攻(gong)動作(zuo)后,對(dui)手(shou)也很(hen)難有(you)(you)所反應(ying)(ying),故其攻(gong)擊(ji)的(de)目(mu)標(biao)不僅多而且成(cheng)功率很(hen)高。攻(gong)擊(ji)的(de)目(mu)標(biao)主要有(you)(you):面(mian)門、面(mian)頰(jia)、耳門、太陽穴、后腦(nao)、胸部、腹(fu)部、軟(ruan)肋、襠部、后背等(deng)。應(ying)(ying)用(yong)(yong)時,可從對(dui)手(shou)前(qian)面(mian)施(shi)以攻(gong)擊(ji),亦(yi)可從對(dui)手(shou)后面(mian)或體側發動奇襲。只要運用(yong)(yong)得當,就可一(yi)擊(ji)中的(de),重創對(dui)手(shou)。
特點
佛(fo)漢拳(quan)發展至(zhi)今,在短短100多年里,頃注了(le)佛(fo)漢拳(quan)歷代(dai)先師的心(xin)血和智慧(hui),它(ta)汲(ji)取了(le)中(zhong)國古典哲(zhe)學(xue)(xue)(xue)、醫學(xue)(xue)(xue)、武學(xue)(xue)(xue)、人(ren)體(ti)(ti)力學(xue)(xue)(xue),遵循佛(fo)家(jia)(jia)、儒家(jia)(jia)思想,特(te)(te)別吸收了(le)道家(jia)(jia)太極陰陽(yang)學(xue)(xue)(xue)論(lun),形成具有(you)鮮明特(te)(te)色(se)的拳(quan)學(xue)(xue)(xue)體(ti)(ti)系。它(ta)以人(ren)體(ti)(ti)為(wei)依(yi)據(ju),以實(shi)戰(zhan)為(wei)宗旨,具有(you)實(shi)戰(zhan)性(xing)、科學(xue)(xue)(xue)性(xing)、健身(shen)性(xing)等特(te)(te)點(dian),它(ta)以貼身(shen)靠打,擒拿分筋挫骨,點(dian)穴閉氣為(wei)長(chang)。運(yun)用明暗柔(rou)硬勁(jing),內外兼(jian)修(xiu),全身(shen)各法(fa)運(yun)用協調,精氣神高度(du)統一。剛柔(rou)相濟,虛實(shi)分明,周身(shen)一家(jia)(jia),渾圓(yuan)一體(ti)(ti)。